آرشیو اردیبهشت ماه 1402

مبدل پوشی از جمله اختلالاتی است که می تواند در سنین مختلف بروز پیدا کند. والدین معمولا رفتارهای مبدل پوشی فرزندشان را نادیده گرفته و با اجبار و انکار او را از این کار منع می‌کنند. اما در سنین بالاتر فرد در خفا و گاه در میان خانواده و حتی جامعه امیال خود مبنی بر پوشیدن لباس های جنس مخالف نشان می‌دهد. معمولا خانواده ها به مبدل پوشی دخترانشان اهمیت چندانی نمی‌دهند اما این رفتار پسران خود را بسیار ناشایست قلمداد می‌کنند. این تفاوت عقیده موجب تمرکز بیشتر این اختلال روی مردان شده است. در ادامه درباره راه های تشخیص و درمان اختلال مبدل پوشی توضیحات بیشتری داده ایم. 

منبع: مبدل پوشی | علت و درمان اختلال مبدل پوشی

مبدل پوشی

مبدل پوشی رفتاری است که هنوز به طور قطعی نمی‌توان واژه اختلال، انحراف یا حتی ملال جنسیتی را درمورد آن به کار برد. این رفتار بسیار نادر می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیافتد. سن وقوع این پدیده نیز اهمیت دارد. در این گرایش افراد که بیشتر هم شامل اقایون می شود لباس های زنانه را می‌پوشند و این موجب برانگیختگی برای مقاربت یا خودارضایی می شود.

هنوز علت دقیق به وجود آمدن این گرایش مشخص نیست، اما تجارب دوران کودکی ژنتیک و محیط می تواند در شکل گیری آن موثر باشد. مبدل پوشی می‌تواند در زیر مجموعه پارافیلیا یا یادگارپرستی قرار گیرد که فقط در حد یک فانتزی جنسی است یا در موارد شدیدتر خود می تواند به عنوان انحراف جنسی باشد.

تشخیص مبدل پوشی

برای تشخیص مبدل پوشی این افراد را به چهار دسته تقسیم می کنند. این تقسیم بندی نه برای نام گذاری بلکه برای استفاده از روش درمانی مناسب اهمیت دارد.

افرادی که فقط برای لباس زیر از لباس های جنس مخالف استفاده می‌کنند که این کار می تواند در برانگیختگی آن‌ها موثر باشد.

دسته بعدی افرادی هستند که دچار ملال جنسیتی‌اند (کسانی که درجامعه به عنوان افراد ترنس شناخته می شوند و هویت جنسی آن‌ها با اندام جنسی شان مطابق نیست). این اشخاص معمولا با پوشش جنس مخالف در جامعه ظاهر می‌شوند و حتی رفتارهای آنان نیز با جنسیت شان در تضاد است.

افراد ترنس علاوه بر مبدل پوشی بعد از انجام مراحل قانونی وهورمون تراپی، عمل تغییر جنسیت انجام می‌دهند. اما کسانی که به دلایل دیگر مبدل پوشی می‌کنند با جنسیت خود مشکلی ندارند.

برخی افراد نیز این کار را فقط به این دلیل انجام می‌دهند که از عکس العمل اطرافیان لذت می برند و به اوج لذت جنسی می‌رسند مانند افراد عورت نما.

برای تشخیص اگر در طول یک دوره شش ماهه فردی که همجنسگرا نیست این رفتار را به طور مکرر انجام دهد و زندگی شخصی و اجتماعی او دچار اختلال شود؛ به او تشخیص مبدل پوشی تعلق می‌گیرد و می‌تواند با کمک روانشناس یا سکستراپیست این مشکل را کنترل و درمان کند.

در تشخیص مبدل پوشی این نکته نیز حائز اهمیت است که فرد در چه موقعیت‌هایی این گرایش را پیدا می‌کند یا این میل همیشه در او وجود داشته یا به تازگی شکل گرفته است!

در بعضی موارد افراد حتی در حضور دیگران یا جامعه این کار را انجام نمی‌دهند و فقط در مواقع تنهایی به ارضای این نیاز می‌پردازند.

همه این افراد احتمالا در دسته مبدل پوشان جای می‌گیرند، اما روش های درمانی آن‌ها متفاوت است.

انجام آرایش های زنانه، استفاده از بعضی از زیورآلات و گاها مدل موهای خاص هم جزو مبدل پوشی محسوب می‌شود.

تاثیر فرهنگ بر مبدل پوشی

از گذشته تاکنون تغییرات زیادی در زمینه پوشش مردان و زنان در دنیا ایجاد شده و خیلی از تابوهای جنسیتی از بین رفته است. به عنوان مثال خیلی از البسه کاربردهایی برای هر دو جنس دارند یا تقریبا همه رنگ ها در البسه هر دو جنس به کار می‌روند.

با این وجود هنوز در بسیاری از کشورهای جهان مبدل پوشی جرم محسوب می شود و غیرقانونی است.

معمولا در جوامع مرد سالار تعداد خانوم هایی که مبدل پوشی می‌کنند تا از مزیت های نقش مرد برخوردار شوند بیشتر است و گاه بر عکس.

در بعضی از فرهنگ ها در کتاب های کمیک یا فیلم های طنز از مبدل پوشی استفاده می‌کنند برای نشان دادن جلوه های دیگری از این موضوع؛ پس در این موارد نمی توان به آن اختلال گفت. یا گاها برای تحقیر شخصیت مرد از مبدل پوشی استفاده می کنند. همچنین ادیان مختلف مثل اسلام این عمل را در تضاد با شرع می‌دانند.

تفاوت پارافیلیا با مبدل پوشی

همانطور که قبلا هم اشاره شد مبدل پوشی خود می تواند جزو اختلالات پارافیلیا محسوب شود. اما تفاوت آنها در این است که افرادی که به اختلالات طیف یادگارپرستی مبتلا هستند معمولا فقط با همان یک شی یا رفتار خاص می توانند ارگاسم را تجربه کنند. اما خیلی از افرادی که رفتار مبدل پوشی دارند فانتزی های دیگری هم دارند و به روش های دیگر هم می توانند لذت جنسی را تجربه کنند.

روش درمان آن‌ها تقریبا مشابه است و بستگی به شدت آن‌ها دارد.

از اختلالات طیف پارافیلیا می توان به پدوفیلی، نکروفیلی، زئوفیلی و عورت نمایی اشاره کرد.

مبدل پوشی و خود زنخواهی

گاهی رفتار مبدل پوشی در اقایون با خیالپردازی درمورد رفتارهای زنانه همراه است. در این شرایط آن‌ها معمولا رفتارهایی مانند قاعدگی یا حتی شیر دادن را تقلید می‌کنند یا به رفتارهایی که به طور عمده توسط خانم‌ها انجام می‌شود علاقه پیدا می‌کنند.

این رفتارها ممکن است به دلیل رشد در یک خانواده زن سالار یا حتی بزرگ شدن توسط یک والد مجرد خانم تشدید شود.

درمان مبدل پوشی

درمان اختلالات جنسیتی به دلیل حساسیت این موضوع آسان نیست. معمولا افراد به جای صحبت کردن در این مورد پنهان کاری را انتخاب می‌کنند. درمان آن‌ها به این دلیل دشوار است که آن‌ها تصور نمی‌کنند مشکل حادی وجود دارد و به متخصص مراجعه نمی‌کنند.

گاهی درمان اختلالات همزمان با مبدل پوشی می‌تواند جلوی ادامه بروز این رفتار را بگیرد. پس بهتر است از سلامت جنبه‌های دیگر هم اطمینان حاصل کنیم.

روش های روانشناختی بسیاری برای آنها وجود دارد که شامل: شرطی سازی، حساسیت زدایی، دارو درمانی، درمان شناختی-رفتاری، روانکاوی و… می‌شود.

تاثیر سن برمبدل پوشی

معمولا کودکان در سن 3 تا4 سالگی هویت جنسی خود را باز می یابند. ممکن است مبدل پوشی در این سنین خود را به شکل علاقه زیاد به لباس ها یا اسباب بازی های جنس مخالف نشان دهد یا بعدتر در دوران بلوغ تماشای لباس های زنانه و خودارضایی رخ دهد.

این گرایش در بزرگسالی به اوج خود می رسد و فرد در مورد هویت یا گرایش جنسی خود مطمئن می شود. این در حالی است که شخص باید در مورد ازدواج و نقش جنسی خود در جامعه برنامه ریزی کند.

به طور کلی سن تعیین کننده خوبی برای این رفتار جنسی نیست و این گرایش می تواند در زمان های مختلف بروز کند.

حمایت خانواده و اطلاع رسانی دراین زمینه اهمیت ویژه ای دارد چراکه ممکن است این افراد در سنین پایین مورد تعرض جنسی قرار گیرند.

کلام اخر

اگر همسر شما این رفتار رو انجام داد در مرحله اول سعی کنید با او در این مورد صحبت کنید و در مورد آن سوال بپرسید. خشم یا اضطراب خود را در این موقعیت کنترل کنید و اجازه ندهید این موضوع برای شما تبدیل به یک بحران شود. اگر کسی در این مورد با شما صحبت کرد او را قضاوت نکنید و در مورد تاثیراتش تحقیق کنید.

افراد معمولا فانتزی ها و علایق متفاوتی در زمینه جنسی دارند که اگر آسیب زا نباشد و با رضایت دو طرف انجام شوند اختلال محسوب نمی‌شود و حتی به زوج هایی که سال های زیادی از ازدواج شان می‌گذرد یا برای مدتی از رابطه خود احساس رضایت نمی کنند پیشنهاد می‌شود.

برای دریافت مشاوره در زمینه جنسی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متداول

افکار خودکشی به منظور ایده پردازی در رابطه با پایان دادن به زندگی است. این افکار زمانی بروز پیدا می‌کند که فرد به شدت با مشکلاتی درگیر است که چاره ای جز اتمام زندگی‌اش ندارد. این افکار یک مشکل روانشناختی است که امروزه عده زیادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. دلیل اینکه چرا در جامعه فعلی با خودکشی زیاد مواجهه می‌شویم کاملا مشهود است.

شایان ذکر است که مشکلات عاطفی در نوجوانان و مشکلات مالی و اجتماعی در بزرگسالان باعث بروز این افکار می‌شود. خواهشمندیم افکار خودکشی را جدی بگیرید. اگر فردی در اطراف شما نشانه های مربوط به افکار‌خودکشی دارد، با روانشناس آشنا کنید. جهت درمان این افکار هرچه زودتر اقدام کنید، با آسیب های کمتری روبرو خواهید شد.

منبع: افکار خودکشی | راه های روبرو شدن با افکار خودکشی

افکار خودکشی

معمولا به دلیل مشکلاتی که در زندگی افزایش می‌یابد، افکار خودکشی نمایان می‌شود. زمانی که این افکار درمان نشود، با عواقب خوبی همراه نخواهد بود. عده ای از افراد وجود دارند که با کوچکترین مساله و مشکلات به فکر خودکشی می‌افتند. این اتفاق معمولا در نوجوانان و سنین بلوغ رخ می‌دهد. تحمل فرد بسیار کم است، طوری که حتی توانایی شنیدن نصیحت های والدین را ندارد.

از زبان پزشکی، افکار خودکشی یک اشتغال ذهنی شدید است. برخی از افکار می‌تواند تنها در زمینه خیال پردازی و تصور باشد. اما برخی به طور جدی برای نابودی خود برنامه ریزی می‌کنند. با توجه به تحقیقات انجام شده، همه افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند، خودکشی نمی‌کنند. اما در نهایت با گذشت مدت های طولانی دست به خودکشی می‌زنند.

درمان افکار خودکشی را جدی بگیرید. اگر در اطراف خود افرادی با این تفکر دارید، حتما برای کمک به او از روانشناس یاری بگیرید. معمولا روانشناسان افرادی که قصد خودکشی دارند به روانپزشک ارجاع می‌دهد. جهت دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.

دلایل افکار خودکشی

افکار خودکشی زمانی اتفاق می‌افتد که شخص از دنیا بریده باشد و چاره ای جز از بین بردن خود نداشته باشد. همه افرادی که به خودکشی فکر می‌کنند حتما با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند. این مشکلات در دسته های مختلفی قرار دارد که در ادامه اشاره کرده ایم.

 افسردگی

 اسکیزوفرنی

اختلال دوقطبی

 پنیک

 پرخاشگری

بیماری جسمانی

 آسیب مغزی

 وابستگی به مواد یا الکل

اختلال شخصیت مرزی

 اختلال استرس پس از سانحه

 سابقه خانوادگی افکار خودکشی

سابقه خانوادگی کودک آزاری

 بیماری های روانی

 ناامیدی

رفتار بی پروا

 تنهایی و انزوا

 از دست دادن کار

داشتن اسلحه یا وسایل کشنده

 ترس از آبرو

 استرس ناشی از تعصبات

تجربه ضربه و قلدری

 مشکلات حقوقی

نشانه های خودکشی

افرادی که افکار خودکشی دارند، نشانه هایی از خود بروز می‌دهند. این نشانه ها را در ادامه توضیح داده ایم.

 تغییر حالت گاهی شاد و گاهی ناراحت

 درگیری با خشونت

احساس گرفتاری

 احساس درد عاطفی

 صحبت از انتقام

اضطراب زیاد

 افزایش استفاده از الکل و مواد مخدر

 احساس بی قراری

رفتارهای پرخطر مانند رانندگی پر سرعت

 بیخیالی نسبت به همه چیز

 استفاده از ابزارهای خطرناک جهت خودکشی

تجربه افسردگی

 منزوی شدن

 تجربه حملات هراس

مدام قدم زدن

 تجربه اختلال در تمرکز

 خداحافظی عمیق با دیگران

عدم علاقه به فعالیت های قبلی

 ابراز پشیمانی

 ابراز تاسف از زنده بودن

بخشیدن وسایل خود به دیگران

 صحبت از خودکشی

 عدم علاقه به برقراری رابطه جنسی

چگونه با افکار خودکشی روبرو شویم؟

معمولا افکار خودکشی پایان می‌یابد. فردی که به افکار خودکشی رو می‌آورد، تمام احساساتش درگیر شده است. اما با کمک ترفندها و راهکارهای مخصوص می‌توان این افکار را کاهش داد. در ادامه به راهکارهای کاهش افکارخودکشی اشاره کرده ایم.

 از روانشناس کمک بگیرید

اولین مرحله کاهش افکار خودکشی، کمک از روانشناس است. به دلیل اینکه این افکار خطرناک و مشکل ساز هستند. باید حتما با یک متخصص در میان گذاشته شوند.

 هر روز راجع به احساسات خود صحبت کنید

از دیگر روش های کاهش افکار خودکشی، صحبت راجع به احساسات است. زمانی که افکارخودکشی به سراغ شما آمد. فورا با دوست، خانواده و فرد متخصص صحبت کنید. با این کار سطح هیجانات شما کاهش پیدا می‌کند.

 برنامه ریزی منظم داشته باشید

برای رهایی از افکار خودکشی باید برنامه ریزی منظم داشته باشید. حتی اگر احساسات تمام افکار شما را در سلطه خود بگیرد، طبق برنامه ریزی پیش بروید.

 ورزش کنید

ورزش روزانه به مدت 30 دقیقه خارج از خانه، افکار خودکشی را کاهش می‌دهد. حتما در طول روز زمانی را وقف ورزش کنید.

 کارهایی که باعث شادی می‌شود را انجام دهید

اگر در یک موقعیت حالتان خوب می‌شود، یا فعالیتی باعث افزایش شادی می‌شود؛ به مراتب آن را انجام دهید. شوق انجام کارهایی که قبلا از آن لذت می‌بردید، باعث کاهش افکار خودکشی می‌شود.

 فعالیت های جدید را امتحان کنید

برای کاهش افکار خودکشی باید به سوی تجربه های جدید بروید. سفر به مکان جدید، مطالعه زبان جدید، کتاب تازه و … باعث کسب تجربه های جدید می‌شود. زمانی که تجربه ای جدید کسب می‌کنید، افکارخودکشی کاهش می‌یابد و سطح انرژی رو به افزایش می‌رود.

برای کاهش افکار خودکشی به نکات زیر دقت کنید

افکار خودکشی به خودی خود خطرناک است. اما برای اینکه این افکار را کاهش دهیم، باید به یک سری نکات دقت کنیم. که در ادامه به این نکات اشاره کرده ایم.

 تنها نمانید، زیرا تنهایی باعث افزایش افکار خودکشی می‌شود. برای اینکه تنها نمانید وقت خود را صرف خانواده و دوستان کنید.

 چیزهایی که باعث افزایش حال بد شما می‌شوند، باید قطع شود. مثلا از گوش دادن به موسیقی غمگین، فیلم های ناراحت کننده و … اجتناب کنید. استفاده از این روش باعث کاهش افکار خودکشی می‌شود.

 از افکار خودکشی دور شوید. همیشه سعی کنید از افکار خودکشی و منفی دور بمانید. دوری از افکار منفی با کمک ترفند های مخصوص، باعث کاهش افکار خودکشی می‌شود.

 از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید. زمانی که الکل مصرف می‌کنید، توانایی تصمیم گیری کاهش پیدا می‌کند.

کلام آخر

افرادی که افکار خودکشی معمولا با اختلالات روانی دست و پنجه نرم می‌کنند. افسردگی از بارز ترین بیماری روانی است که باعث بروز افکار خودکشی می‌شود. اما مشکلات اجتماعی نیز باعث بروز افکار خودکشی می‌شود. با تمامی مشکلاتی که باعث افکار خودکشی می‌شود، فورا باید درمان شود. برای درمان نیز حتما از روانشناس و مشاورین کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره افسردگی کلیک کنید.

مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری به شما مراجعین گرامی خدمات ارائه می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه افکار خودکشی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.

منبع: افکار خودکشی | راه های روبرو شدن با افکار خودکشی

ترس از دخول یا واژینیسموس یکی از شایع ترین اختلالات جنسی در خانم هاست. بسیاری از بانوان حتی بعد از ازدواج هم تجربه رابطه جنسی را ندارند؛ این موضوع به دلایل مختلفی مثل سابقه ازارجنسی، باورهای اشتباه درمورد س.ک.س، بیماری های جسمانی و… اتفاق می افتد. آیا همسر شما همیشه از رابطه جنسی اجتناب می کند؟ یا هنگام رابطه درد زیادی را تجربه می کند؟

رابطه برای بعضی از بانوان همیشه با لذت همراه نیست. آن‌ها ممکن است حین رابطه یا هنگام دخول درد زیادی را تحمل کنند. اما به دلیل باورهای غلط هرگز موضوع را با همسر خود مطرح نکنند. ترس از دخول ممکن است همیشه جنبه روانی نداشته باشد و گاهی به دلیل مشکلات جسمانی اتفاق بیافتد. مثل بیماری های اندرومتریوز یا دیس پارونیا. اما برای برخی حتی فکر کردن به رابطه جنسی استرس زاست. خوشبختانه ترس از دخول کاملا قابل درمان است. 

منبع: ترس از دخول یا واژینیسموس | علائم و درمان واژینیسموس

ترس از دخول

معمولا فرد تا اولین تجربه دخول یا حتی خودارضایی متوجه مشکل ترس از دخول یا واژینیسموس نمی‌شود. ترس و نداشتن اطلاعات در اولین رابطه امری طبیعی است. اما در اختلال ترس از دخول ما شاهد تداوم این اضطراب در همه موقعیت ها هستیم. این اختلال می‌تواند فشار روانی زیادی را به خود فرد و همسرش وارد کند؛ اما باهمدلی و کمک گرفتن از یک متخصص می‌توان از این چالش گذر کرد.

علائم و نشانه های ترس از دخول

نشانه های ترس از دخول به صورت واضح قبل یا حین رابطه تظاهر کرده و رابطه زناشویی را به خطر می‌اندازد. بسیاری از خانم هایی که دچار این اختلال هستند از علل و زمان ابتلا به آن بی اطلاع اند و بعد از ازدواج متوجه این مشکل می‌شوند. در اغلب موارد تلاش همسر بی فایده مانده و ترس خانم نه تنها کمتر نمی شود بلکه ارتباط آن ها را بیشتر به چالش می‌کشد. در ادامه رایج ترین نشانه های واژینیسموس را آورده ایم. در صورت بروز این نشانه ها حتما باید از خدمات مشاوره روانشناختی و زوج درمانی استفاده نمایید.

استرس و پانیک

استرس زیاد قبل، حین و بعد از رابطه جنسی عمده ترین نشانه واژینیسموس است. این اضطراب گاهی به حدی زیاد می شود که فرد دچار حملات پنیک، تنگی نفس و تپش قلب می شود. گاهی زنان برای کنترل این علائم از داروهای ارام بخش استفاده می کند که خود موجب احساس خواب الودگی و شل شدن عضلات می شود. در چنین شرایطی فرد هوشیاری کافی برای رابطه ی جنسی را ندارد.

انقباض عضلات

در حین دخول عضلات بخش یک سوم خارجی واژن به طور غیر ارادی منقبض و همراه آن عضلات لگن و حتی ران ها هم دچار انقباض می شوند. دراین موقعیت ممکن است بدن در بعضی نواحی دچار ریفلکس های عصبی شود.

وحشت و ترس

عرق کرن، بالارفتن ریتم تنفس و سرگیجه به دلیل ترس از دخول در حین رابطه کاملا طبیعی است. گاهی این ترس به حدی می‌رسد که فرد حتی از دیدن فیلم های پورن یا صحبت کردن در مورد این موضوع هم دچار ترس می‌شود.

بروز اختلالات دیگر

معمولا ترس از دخول باعث پدیدایی اختلالات دیگری هم برای خود فرد و همسر او خواهد شد. مشکلاتی مانند زودانزالی، انورگاسمیا، اعتیاد به خود ارضایی و… از ین قبیل مشکلات هستند. ترس این افراد فقط محدود به رابطه جنسی یا دخول نمی شود؛ بلکه در هنگام معاینه زنان، خوداضایی و هنگام گذاشتن تامپون نیز این درد حس می‌شود.

انواع واژینیسموس

واژینسموس دو نوع اولیه و ثانویه دارد. نوع اولیه از شروع اولین رابطه جنسی وجود دارد و نوع ثانویه بعد از مدتی از شروع زندگی جنسی فرد به دلیل یک اتفاق یا حتی عمل جراحی و مصرف داروهایی خاص به وجود می‌آید.

علل ترس از دخول اولیه

در برخی فرهنگ ها به دلیل تابوهایی که در مورد رابطه جنسی وجود دارد؛ بسیاری را حتی بعد از ازدواج از رابطه‌جنسی منزجر می کند. بعضی احساس گناه می کنند و فقط به دلیل فشار همسر تن به رابطه می‌دهند.

سابقه آزار جنسی در کودکی نیز از دیگر دلایل ترس از رابطه است. این افراد حتی با گذر زمان و ازدواج، در رابطه با همسر خود نیز احساس قربانی بودن دارند. بیماری هایی مثل اختلالات روانی یا اندومتریوز و مصرف داروها به طورمستقیم و غیرمستقیم می تواند باعث ترس از دخول شود.

گاهی به دلیل ترس از بیماری های مقاربتی و بارداری های ناخواسته فرد از رابطه‌جنسی یا دخول دوری می کند.

علل ترس از دخول ثانویه

در این شرایط فرد زندگی جنسی عادی داشته و بعد از یک اتفاق خاص دیگر نمی‌تواند رابطه‌جنسی عادی داشته باشد. مثل سابقه سقط جنین یا عمل های زیبایی ناحیه تناسلی دیگر فرد میل جنسی سابق را ندارد و دچار ترس از دخول می شود.

تشخیص ترس از دخول

برای تشخیص ترس از دخول در بانوان عوامل زیادی دخیل است. سوالات زیادی باید پاسخ داده شود مثل آیا فرد در همه روابط خود این ترس را تجربه می کند یا در خودارضایی مشکلی ندارد؟ ترس او فقط  نسبت به همسرش است یا در روابط قبلی خود نیز ترس از دخول را تجربه کرده است؟

سابقه خانوادگی در این مورد نقش مهمی دارد. برای مثال ابتلای مادر یا اقوام نزدیک فرد به این اختلال در باور فرد در مورد رابطه‌جنسی تاثیر دارد. همچنین ترس از دخول ممکن است به دلیل زشت انگاری (احساس تنفر نسبت به بدن خود)، اختلال اضطراب فراگیر، ترس از جنس مخالف یا ترس از لمس شدن یا لمس کردن دیگران به وجود آید. اگر علائم در هر رابطه‌جنسی بیشتر از 6 ماه به طول بیانجامد و هیچ توجیه دیگری برای آن‌ها نباشد؛ فرد تشخیص ترس از دخول یا واژینسموس می‌گیرد.

باورهای غلط در مورد ترس از دخول

“من به دلیل کوچکی واژن نمی توانم رابطه‌جنسی داشته باشم”. این یک باور اشتباه در مورد ترس از  دخول است. در بسیاری از موارد فرد هیچ مشکل جسمانی ندارد و کاملا از واژن طبیعی برخورددار است.

“پرده‌بکارت من کاملا بسته است به همین دلیل دخول اتفاق نمی افتد”. این یک اختلال جسمی خیلی نادر است که اگر وجود داشته باشد باید قبل از سن بلوغ رفع شود، چرا که در عادت ماهانه نیز اختلال ایجاد می‌کند.

راه های درمان ترس از دخول

ترس از دخول در زندگی مشترک می تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد؛ پس بهتر است بعد از گرفتن تشخیص حتما برای درمان اقدام کنید.

برای درمان این اختلال با مراجعه به یک روانشناس یا سکستراپیست می‌توانید تمرین هایی داشته باشید که این مشکل را برای همیشه رفع خواهد کرد. با کمک خودارضایی و روش آیینه ای می توانید ابتدا با خود احساس راحتی کنید. می توانید با مشورت همسر خود مدتی رابطه‌جنسی را غدقن کنید یا آن را فقط محدود به پیش نوازی کنید تا فشار ذهنی شما کاهش یابد.

سپس میتوانید با ابزارهای کوچک‌تر تمرین داشته باشید و مرحله به مرحله پیش بروید. از ورزش برای تقویت عضلات کف لگن (مثل تمرینات کگل) غافل نشوید. از صحبت کردن در مورد احساسات و ترس های خود با همسرتان نترسید.

در مورد رابطه‌جنسی صحبت کنید و از لحاظ ذهنی خود را برای آن اماده کنید. معاشقه و پیش نوازی قبل از رابطه را طولانی‌تر کنید و رابطه را فقط محدود به دخول نکنید.

با پیدا کردن نقاط حساس بدن خود و همسرتان، ارگاسم را با روش های دیگر تجربه کنید.در مورد رابطه‌جنسی بیشتر مطالعه داشته باشید و سعی کنید باورهای غلط خود را اصلاح کنید در این مسیر می‌توانید از یک روانشناس یا روانپزشک کمک بگیرید.

سخن پایانی

قدم اول برای حل واژینیسموس ، ریشه یابی دلیل آن است. با این کار می توانید سریع تر راه درمان را پیدا کنید. در این راه به همدلی همسر خود و کمک یک متخصص نیاز دارید. در موارد خیلی نادر ممکن است برای درمان واژینیسموس از عمل جراحی استفاده شود. می توانید در ابتدا با مراجعه به یک متخصص زنان از سلامت جسمی خود مطمئن شوید و سپس درمان‌های روان شناختی را شروع کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه واژینیسموس یا ترس از دخول می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 تماس بگیرید.

منبع: ترس از دخول یا واژینیسموس | علائم و درمان واژینیسموس

اختلال تماشاگری جنسی یا چشم چرانی یکی از رفتارهایی است که امروزه شاهد آن هستیم. از تاثیر ان روی روابط زناشویی و سلامت روان نمی توان غافل شد. اما معمولا کنترل آن کار دشواری است. علل مختلفی برای پدیدایی ان وجود دارد که در این مقاله به طور مفصل درمورد ان توضیح داده ایم. گاهی افراد آن را به صورت یک اتفاق عادی تلقی می کنند. اما معمولا از عواقبی که می تواند برای قربانیان داشته باشد بی اطلاع اند. می توانید با دقت به نشانه های این اختلال از از خودتان مراقبت کرده یا حتی به انها برای درمان کمک کنید.

منبع: اختلال تماشاگری جنسی یا چشم چرانی | علائم و درمان

اختلال تماشاگری جنسی

تماشاگری جنسی یا چشم چرانی، یکی ازانواع پارافیلیا هاست که به معنای احساس اجبار در تماشاگری و دید زدن اندام های خصوصی یا به طور کلی نگاه کردن به مردم است. این دسته از افراد معمولا در اطراف مدارس، توالت های عمومی، سواحل و مکان هایی مشابه پرسه می زنند یا درحال عکس گرفتن و فیلمبرداری هستند.

این اختلال در مردان شایع تر است. افراد دچار اختلال تماشاگری جنسی حتی ممکن است از نگاه کردن به رابطه جنسی دیگران یا تماشای ان‌ها درحین عوض کردن لباس لذت ببرند و برانگیخته شوند. برخی از آن‌ها با این اختلال فقط از همین طریق ارگاسم را تجربه می کنند و به اوج لذت جنسی می رسند.

در بعضی موارد دیده شده این افراد درحین تماشاگری لباس خود را در می‌آورند ودیگران را مجبور به نگاه کردن می کنند. تماشاگری جنسی و عورت نمایی یکی از شایع ترین انواع پارافیلیا است.

تشخیص ونشانه های تماشاگری جنسی

برای همه ما ممکن است که پیش بیاید به طور ناخوداگاه به اطرافیان خود نگاه کنیم اما این رفتار تا زمانی که برای خود و دیگران مشکلی ایجاد نکنیم اختلال محسوب نمی شود. تماشاگری جنسی چیزی بیشتر از چشم چرانی است و ابعاد وعواقب گسترده تری دارد.

این دسته از افراد این کار را به صورت وسواس گونه انجام داده و تمام لذت جنسی شان به این رفتار معطوف می شود. انجام وسواس گونه بدین معنی است که اگر فرد این کار را انجام ندهد اضطراب و ناامیدی را تجربه می کند. اما بعد از انجام آن احساس گناه دارد (این اختلال جزو اختلالات طیف وسواس فکری عملی دسته بندی نمی شود).

اگر فرد حداقل 6 ماه بدون وقفه این عمل را انجام دهد به این اختلال مبتلاست. انجام مکرر این رفتار ممکن است زندگی کاری و شخصی فرد را دچار اختلال کند که دراین صورت حتما باید دنبال راهی برای درمان بود.

این اختلال در افراد زیر 18 سال تشخیص داده نمی شود و معمولا در افراد بزرگسال اتفاق می افتد. میل جنسی زیاد می‌تواند یکی از دلالیل بروز تماشاگری جنسی باشد.

علل ایجاد اختلال تماشاگری جنسی

شمار زیادی از مبتلایان به این اختلال در گذشته از قربانیان تجاوز جنسی بوده یا سابقه اعتیاد به پورن داشته اند. و احتمالا در کودکی شاهد رابطه جنسی والدین یا نزدیکان خود بوده اند. طبیعی است که این افراد مشکل خود را انکار کرده و از بازگوکردن آن حراس دارند.

در بیشتر موارد چون این اختلال جرم محسوب می شود، خودشان برای درمان مراجعه نمی‌کنند. مشکل اضطراب فراگیر در شکل گیری این اختلال بسیار موثر است؛ چراکه این افراد برای رهایی از فشار و فرار کردن ان به انجام این عمل میپردازند. پس بهتر است در قدم اول به درمان مشکلات همزمان با تماشاگری جنسی اقدام کنند. سایر علل ایجاد کننده تماشاگری جنسی در ادامه شرح داده‌ایم.

نقش خانواده وهمسالان در چشم چرانی

اگر بخواهیم این مشکل را از منظر دیدگاه های روانشناسی بنگریم با چند نظریه مختلف روبه رو می شویم.

به طور مثال از نظر رفتارگرایی کودکان به دلیل مشاهده اطرافیان رفتارها و گاها انحرافات را می اموزند. پس در اینجا با نقش تعیین کننده خانواده ها روبه روهستیم.

از دیدگاه روانکاوی تجارب دوران کودکی ممکن است این تمایل را در ما شکل دهد. مصرف مواد مخدر، اختلالات روانی یا شخصیتی همگی ممکن است در ایجاد این مشکل موثر باشند. گاهی فشار همسالان و دوستان موجب شکل گیری این رفتار می شود. به همین دلیل مهم است که در انتخاب معاشرین دقت کنیم.

تماشاگری جنسی معمولا از سن کودکی شروع می شود ممکن است خانواده ها به طور ناخواسته این عمل را تشدید کنند.

نارضایتی از رابطه با همسر

تماشاگری جنسی گاهی در افراد متاهل اتفاق می افتد که این می تواند نشانه ای برای نارضایتی جنسی فرد باشد. در چنین شرایطی بهتر است فرد با همسر خود برای درمان اقدام کند.

تماشاگری جنسی گاهی بیشتر از یک فانتزی جنسی است و فرد نمی تواند ان را با همسر خود تجربه کند.

قربانی بودن

از طرف دیگر قربانیان تماشاگری جنسی معمولا کودکان زیر سن قانونی هستند که آسیبی این رفتار ممکن است تا مدت ها همراه انها باشد و آن ها را دچار اضطراب اجتماعی کند. به طور مثال کودکی که در مسیر خانه تا مدرسه شاهد تماشاگری جنسی است ممکن است بعد از مدتی از تمام مسائلی که برای او یادآور مدرسه باشد اجتناب کند. والدین بهتر است در این شرایط توضیح مختصری به فرزند خود بدهند و برای طلاعات بیشتر به یک روانشناس کودک مراجعه کنند.

به او اطمینان بدهند که جای او امن است از او مراقبت خواهند کرد و کودک مقصر نیست. توصیه می شود در مواجه با چنین افرادی در مکان های شلوغ از دیگران کمک بخواهید وحتما با مراجع قانونی تماس بگیرید.

راه های درمان تماشاگری جنسی

برای تماشاگری جنسی هنوز هیچ درمان قطعی وجود ندارد. اما درمان دارویی همراه با مشاوره و روان درمانی قطعا موثر خواهد بود. این افراد معمولا به دنبال درمان نیستند. چرا که آن ها خود را بیمار نمی دانند.

شرطی سازی اجتنابی، درمان های شناختی رفتاری، کاهش سائق های جنسی، رواندرمانی پویشی و … میتوانند از روش‌های موثر درمانی این اختلال باشند.

ممکن است برای درمان اختلال تماشاگری جنسی از داروهای ضد افسردگی مثل فلوکستین استفاده شود که برای دارو درمانی باید به روانپزشک مراجعه کنید.

گروه درمانی و حمایت خانواده می تواند بیشتر از قبل کمک کننده باشد.در طول درمان می توانید از یک متخصص سکستراپیست نیز کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه جنسی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متدوال

اختلال تیک به حرکات غیر ارادی و سریع ماهیچه های بدن گفته می‌شود. این اختلال در هر سنی بروز پیدا می‌کند اما در کودکان شایع تر است. برای کودکان از سن 5 سالگی بروز می‌یابد. تیک ها اگر تا 6 ماه رفع شود موردی ندارد. اما تیک هایی که تا 12 ماه ادامه دارند به تیک های مزمن شناخته می‌شوند. این تیک های مزمن بیشتر بین سنین 6 تا 12 سالگی مشاهده می‌شود.

اختلال تیک انواع مختلفی دارد. این انواع در دسته های تیک مزمن، ساده، پیچیده، توره، حرکتی، صوتی و … قرار می‌گیرد. افرادی که دارای اختلال‌تیک هستند، از خود نشانه هایی را بروز می‌دهند. این نشانه ها در افراد با سن کم بیشتر مشاهده می‌شود. برای درمان نیز از روش های روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری و در موارد خیلی شدید از دارو درمانی استفاده می‌‌کنند. 

منبع: اختلال تیک | علائم و درمان اختلال تیک در کودکان

اختلال تیک

اختلال تیک به حرکت انقباض غیر ارادی است. این حرکت را احتمالا همه افراد بالای پلک خود تجربه کرده اند. اما تیک ها در هر نقطه ای از بدن می‌تواند بروز پیدا کند. مثلا برخی افراد هستند که به طور غیر ارادی شانه های خود را به بالا حرکت می‌دهند. یا عده ای گردنشان را تکان می‌دهند. حتی برخی از خود به صورت غیر ارادی صداهای خاص در می‌آورند.

اختلال تیک در صورتی شدید می‌شود که فرد استرس داشته باشد. اکثر کودکان این اختلال را در عرض 6 ماه تمام می‌کنند. اما اگر این اختلال بیش از 12 ماه ادامه داشته باشد، تیک‌مزمن نامیده می‌شود. در تیک های مزمن انقباض ماهیچه ها بسیار شدید و بیش از حد است. حتی به صورت پایدار می‌مانند.

اختلال تیک خیلی جدی نیست و با کمک درمان از بین می‌رود. حتی برای این اختلال دارویی نیز وجود ندارد. تجویز دارو در صورتی انجام می‌شود که علائم کاهش پیدا کند.

انواع اختلال تیک

اختلال تیک انواع مختلفی دارد.  این انواع به چند دسته تقسیم می‌شوند. هر نوع تیک به دو دسته ساده و مرکب تقسیم می‌شود. که در این بخش مقاله راجع به آن توضیح داده ایم. تیک حرکتی

یکی از انواع اختلال تیک، تیک عصبی است. این تیک همراه با رفتار است. مثلا فرد چشم هایش را تنگ می‌کند، شکلک در می‌آورد و پلک می‌زند. تکان سر و بالا انداختن شانه نیز در دسته این تیک قرار می‌گیرد. تیک حرکتی مرکب آهسته تر از تیک حرکتی ساده است. در انواع مرکب تیک حرکتی می‌توان به پرش، لمس و … اشاره کرد.

 تیک صوتی

تیک صوتی یکی از انواع اختلال تیک است. تیک هایی که همراه با صدا باشد در این دسته قرار می‌گیرند. از نمونه های این تیک می‌توان به سرفه کردن، صاف کردن گلو و آروغ عصبی می‌توان اشاره کرد. از نمونه مرکب این تیک می‌توان به تکرار کلمات، پژواک گویی، ناسزا گفتن و … اشاره کرد.

 تیک توره

تیک توره نوع دیگر اختلال تیک است. که تیک حرکتی و ساده را همزمان باهم دارد. علائم این تیک معمولا بیشتر از یک سال نمایان می‌شود. اما از نظر شدت بسیار متفاوت است. اما خبر خوش این است که با گذشت زمان و افزایش سن، شدت این نشانه ها تغییر می‌کند.

 تیک گذرا

از دیگر انواع اختلال تیک، تیک گذرا است. در این نوع تیک، نشانه ها بیش از یکسال طول نخواهد کشید. بر اساس بررسی ها، حدود 10 درصد از کودکان در دوران ابتدایی و قبل از 18 سالگی این تیک را تجربه می‌کنند. که مدت زمان یک ماهه دارد.

 تیک مزمن

تیک مزمن در اختلال تیک، بیش از 12 ماه طول می‌کشد. و حدود 1 درصد از کودکان را به خود درگیر می‌کند. تشخیص این اختلال در سنین پایین تر، راحت تر و موثر تر است.

 تیک ساده

از دیگر انواع اختلال تیک، تیک ساده است. در این اختلال تنها چند قسمت از بدن درگیر می‌شود. که رایج ترین مدل تیک ساده، پریدن پلک است.

 تیک پیچیده

در انواع اختلال تیک، می‌توان به تیک پیچیده نیز اشاره کرد. در اختلال تیک پیچیده، چندین قسمت بدن درگیر می‌شود. حتی با دقت می‌توانید به الگوی حرکتی این تیک نیز پی برد. مثلا یک فرد سر خود را تکان می‌دهد، سپس شانه هایش را بالا می‌اندازد.

نشانه های اختلال تیک

افرادی که به اختلال تیک مبتلا هستند، از خود نشانه هایی بروز می‌دهند. این نشانه ها نظر اطرافیان را به خود جلب می‌کند. در این بخش مقاله راجع به نشانه های اختلال تیک صحبت کرده ایم.

 شکلک مختلف در صورت و چهره

 تکانه عضلات دست و پا

بالا انداختن ابرو

 تکان دادن گردن

 لرزش پلک چشم

چشمک زدن

 صاف کردن مداوم گلو

علل اختلال تیک

علل اختلال تیک معمولا به مشکلات سیستم های مغزی مربوط است. که بیشتر به صورت ارثی است. این اختلال حتی می‌تواند به دلایل فشارهای عصبی و روانشناختی اجتماع باشد. اگر کودک به اختلال تیک مزمن دچار بود، حتما به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

استرس ها و فشارهای روانی می‌تواند باعث تشدید اختلال تیک کودک شود. والدین و اطرافیان باید از این موضوع آگاه باشند که اختلالتیک به صورت کاملا ناخودآگاه بروز می‌یابد. به جای دعوا کردن کودک، حتما از روانشناس کمک بگیرید. در ادامه راجع به علل بروز این عارضه اشاره کرده ایم.

 عفونت ها

 نقص توجه یا بیش فعالی

اختلال وسواس فکری-عملی

 آسیب های وارد شده به سر

مصرف کوکائین و آمفتامین

 سکته

 عمل های جراحی

تشخیص افتراقی اختلال تیک

برای تشخیص اختلال تیک، پزشکان و روانشناسان باید علائمی را بررسی کنند که باعث تشخیص این اختلال شود. حتی برای تشخیص احتمالا از آزمایش خون و تصویربرداری نیز کمک می‌گیرند. اما مهم ترین فاکتورها در تشخیص اختلال‌تیک را اشاره کرده ایم.

 نوع اختلال (حرکتی یا صوتی)

شدت علائم

 مدت زمان آن

 سن شروع اختلال

درمان اختلال تیک

اختلال تیک اگر به صورت خفیف باشد، با مشکلات بزرگ روبرو نیست. حتی با گذر زمان این اختلال کم رنگ می‌شود. اما در صورتی که اختلال تیک به شیوه مزمن باشد، باید حتما به روانشناس مراجعه کنید. درمان اختلال تیک به شیوه زیر است.

 درمان شناختی رفتاری

برای درمان اختلال تیک، حتما از روش درمان شناختی رفتاری استفاده می‌شود. در این روش درمانی، درمانگر به درمانجو کمک می‌کند که با کمک مهارت ها بتواند احساسات، رفتار و افکار خود را کنترل کند. در این شرایط مشکلات استرس زا که عامل بروز تیک هستند، با مدریت بهتر، بروز نمی‌یابند.

 پیشگیری از پاسخ و مواجهه

در این روش درمانی اختلال تیک، درمانگر سعی دارد تا بیمار به تدریج با عامل محرک زا روبرو شود. اما آنها را کنترل کند. این درمان با هدف پیشگیری از تیک صورت می‌گیرد.

 تغییر رفتار

یکی از روش های درمانی برای اختلال تیک، تغییر رفتار است. در این روش درمانی اگر مراجعه کنند تیک داشته باشد که صدای سرفه در بیاورد. از او خواسته می‌شود تا به جای سرفه، حرکت دیگری داشته باشد. در واقع رفتار خود را تغییر دهد.

 دارو درمانی

آخرین درمان کمک کننده برای اختلال تیک، دارو درمانی است. در این روش درمانی برای کاهش استرس و شدت تیک مزمن، از دارو درمانی استفاده می‌کنند. دارو فقط باعث کاهش نشانه ها می‌شود. و برای درمان همراه با روان درمانی موثر است.

کلام آخر

تقریبا همه ما در دوران کودکی یا بزرگسالی اختلال تیک را تجربه کرده ایم. اما برای عده ای از افراد تیک ها دائمی بوده و باعث ناپسند دیده شدن می‌شود. بنابراین برای درمان از روانشناس کمک بگیرید. تیک های مزمن تا زمانی که تحت درمان قرار نگیرند، از شدن علائمشان کاسته نخواهد شد.

مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری به شما مراجعین گرامی خدمات ارائه می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال تیک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.

منبع: اختلال تیک | علائم و درمان اختلال تیک در کودکان

ترنس ها در سال های اخیر بیشتر خود را به دنیای پیرامون معرفی کرده‌اند. در بسیاری از کشورها آن‌ها را به رسمیت شناخته و حمایت های درمانی و اجتماعی نیز صورت می‌گیرد. اما همچنان خیلی از جوانان و نوجوانان و حتی خانواده هایشان اطلاعات کافی در این باره ندارند. پس همچنان تنش ها و اضطراب های زیادی می تواند برای ترنس ها و خانواده های آن ها پیش بیاید. در این زمان نقش روانشناسان و درمانگران حوزه سلامت روان کلیدی است. 

منبع: ترنس ها چرا به وجود می آیند | بدن ترنس ها چگونه است؟

ترنس ها

صفات جنسیتی معمولا مثل یک طیف هستند و در هر دو جنس صفات مردانگی و زنانگی وجود دارد اما با شدت مختلفی بروز می‌یابد. معمولا کودکان تا سن 3 تا 4 سالگی هویت جنسی خود را باز می یابند و نقش جنسی خود را به عنوان یک دختر یا پسر می پذیرند.

اما این رویه در مورد ترنس ها متفاوت است. آن ها در دوران بلوغ دچار چالش‌های زیادی در ارتباط با هویت و خانواده شان می‌شوند. این دوگانگی و بلاتکلیفی معمولا با ارزش های جامعه و خانواده ها سازگاری ندارد. بنابراین برای پیدا کردن هویت فردی و جنسی و حتی پذیرفته شدن نزد دیگران باید تلاش مضاعفی بکنند.

نشانه های ترنس ها

ترنس یک گرایش جنسی نیست بلکه این افراد به طور کلی به دنبال تغییر جنسیت خود هستند. اگر فرد موفق به عمل تغییر جنسی شود که مسیر ساده تری پیش رو دارد. اما اگر با موانعی روبرو شود از لحاظ روانی ممکن است بحران‌های بزرگی را تجربه کند.

نشانه های ترنس ها در کودکی

در کودکی به اسباب بازی ها و وسایل جنس مخالف بیشتر علاقه نشان می دهند. درمدسه نمی‌توانند با همکلاسی های خود سازگار شوند. با همسالان و دوستان خود از لحاظ رفتاری و فکری هماهنگی ندارند، در مورد جنس مخالف به کنجکاوی می پردازند و در بازی هایشان اغلب نقش جنس مخالف را به خود می‌گیرند.

ترنس ها در دوران بلوغ

ترنس ها با گذر از کودکی به فعالیت ها و رفتارهای جنس مخالف خود علاقه‌مندتر هستند؛ پس مثل آن‎‌ها لباس می‎پوشند، مدل مو و حتی سبک زندگی خود را با آن‌ها تطبیق می‌دهند. معمولا دوستان بیشتری از جنس مخالف دارند و به کتاب‎ها و فیلم هایی که دراین زمینه ساخته می‌شوند بیشتر علاقه نشان می‌دهند.

درسن بلوغ نیز ممکن است صفات ثانویه جنسی را زودتر یا دیرتر از موعد تجربه کنند. از حرف زدن در مورد جنسیت خود احساس راحتی نمی‎کنند.

آیا ترنس ها در دسته اختلالات روانی جای می گیرند؟

طبق راهنمای تشخیصی و آماری روانشناسان (DSM5) ترنس یک اختلال روانی یا جسمانی محسوب نمی‌شود. بلکه یک آشفتگی جنسی است که به خاطر کمبود اطلاع رسانی وفرهنگ سازی، فرد را دچار مشکلات زیادی می‌کند. معمولا روحیات حساسی دارند و استرس زیادی را تحمل می‌کنند.

ترنس ها بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند و آمار خودکشی در آن‌ها بالاست. هنوز علت پدیدایی این وضعیت به طور دقیق مشخص نیست. اما عوامل زیادی در شکل گیری هویت جنسی افراد تاثیر دارد. احتمالا هیچ تست مشخصی برای تعیین جنسیت روانی شما به عنوان یک دختر یا پسر هنگام تولد وجود ندارد. حتی گاهی ممکن است افراد مبدل پوش با افراد ترنس اشتباه گرفته شوند. گاه مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز منجر به بروز نشانه های ترنسکشوال ها می‌شود. تشخیص این وضعیت تنها توسط متخصصان مجرب حوزه سلامت روان امکان پذیر است.

ویژگی های جسمانی بدن ترنس ها چگونه است؟

هر نوزادی با ویژگی های جسمی دختر یا پسر به دنیا می‌آید. این ویژگی های جسمانی بعد از بلوغ تظاهرات ثانویه داشته و دختر و پسر را قادر به فعالیت جنسی و باروری می کند. بدن ترنس ها هیچ گونه تفاوتی با سایر افراد جامعه ندارد. در واقع ترنسی که دارای جسم مردانه است، تمام تظاهرات جنسی اولیه و ثانویه مردانه اعم از (نعوظ، تولید اسپرم، توانایی برقراری رابطه جنسی با خانم و…) را دارد. همچنین ترنسی که دارای جسمی زنانه است ماهانه عادت ماهانه شده و قادر به باروری نیز می‌باشد.

پس ترنس ها الزاما دارای مشکلات جسمی یا جنسی نیستند. آن ها در باور و هویت جنسی خود در مقابل بدنشان دچار تعارض می‌باشند.

علت به وجود آمدن ترنس ها

چرا افراد به فکر تغییر جنسیت خود می افتند؟در ابتدا باید بدانیم ترنس ها یک میل زود گذر نسبت به این موضوع ندارند و در تمام زندگی خود با این دوگانگی روبه رو بوده اند؛ با درمان هورمونی و جلسات مشاوره متعدد تصمیم به این موضوع گرفته اند و راجع به انتخاب خود مطمئن هستند. اما به هر حال ممکن است عناصر تربیتی خانواده یا جامعه موجب شکل گیری این تمایل شده باشد.

ژنتیک عامل مهم دیگری است که می تواند درجنسیت فرد تعیین کننده باشد. هنوز تحقیقات در مورد اختلال کروموزومی در این افراد چیزی را ثابت نکرده اند؛ اما مهم‌ترین عامل در به وجود آمدن ملال جنسیتی، قطعا هورمون هاست. جنسیت ما در رحم مادر توسط هورمون ها تعیین می شود؛ ممکن است بعد از هفته ششم بارداری که جنسیت مشخص شد ترشح هورمون ها همچنان ادامه داشته باشد و ساختار فیزیولوژیکی مغز را تغییر دهد. البته افراد ترنس اندام جنسی کاملا سالمی دارند که یا مردانه است یا زنانه. کسانی که با اندام جنسی دوگانه متولد می شوند؛ مجبور به عمل تغییر جنسیت هستند و این مساله ارتباطی با انتخاب آن ها ندارد.

ترنس زن

مردی که اندام جنسی مردانه، اما روحیات و علائق زنانه دارد و مثل زنان رفتار می کند؛ ترنس زن گویند. این فرد اگر عمل تغییر جنسیت را انجام دهد؛ به دلیل فقدان رحم، قادر به بارداری نیست.

ترنس مرد

ترنس مرد؛ زنی است با روحیات مردانه در کالبد یک مرد. ولی تمام تمایلات و گرایش های او،مردانه است. چنین فردی بعد از تغییر جنسیت قادر به بارور ساختن نیست.

ترنس در فرهنگ های مختلف

امروزه شاهد فرهنگ سازی بیشتری در این زمینه هستیم. اما هنوز در بسیاری از کشورها مثل افغانستان، پاکستان و سومالی، ملال جنسیتی جرم محسوب می شود و مجازات سختی برای ترنس در نظر می‌گیرند. درکشور ما نیز بعد از طی کردن مراحل قانونی فرد می‎تواند برای عمل تغییر جنسیت اقدام کند.

همچنین در بسیاری از کشورهای غربی عمل تغییر جنسیت به طور رایگان انجام می‌شود و حتی برای این افراد تشکل هایی وجود دارد که می توانند با افرادی مثل خود اشنا شوند و از خدمات این مکان ها استفاده کنند.

معمولا وقتی از این افراد حمایت صورت نمی‌گیرد و جامعه آن ها را طرد می‌کند؛ سودجویان به راحتی از این افراد به عنوان کارگران جنسی استفاده می‌کنند.

آیا راهی برای درمان ترنس ها وجود دارد؟

ترنس یک اختلال شخصیتی یا روانی نیست که بتوان آن را درمان کرد. پس به عنوان دوست، خانواده و حتی عضوی از جامعه برای فرد ترنس، راه های دیگری را برای حمایت از این افراد امتحان کنید. اگر در سن بلوغ چنین تمایلاتی احساس کردید و به فکر عمل تغییر جنسیت افتاده اید بهتر است به خوبی به عواقب آن فکر کنید و در مورد ان تحقیق کرده و با متخصصان روانشناسی مشورت نمایید. ملال جنسیتی روی جنبه های زندگی شما مثل پیدا کردن شغل، رفتن به سربازی، رابطه جنسی و همسر گزینی یا حتی انتخاب دوست تاثیر می‌گذارد.

برای درک بهتر ترنس مردی را تصور کنید که هر ماه عادت ماهیانه می شود! این یک موقعیت دشوار و ناراحت کننده برای اوست که می تواند سلامت روان او را تحت تاثیر قرار دهد. قبل یا بعد از عمل تغییر جنسیت، کمک گرفتن از یک روانشناس یا روانپزشک می تواند بهترین گزینه باشد.

برای دریافت مشاوره در زمینه جنسی می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 تماس بگیرید.

سوالات متدوال

هالوپریدول یکی از داروهایی است که برای درمان بیماری های روانی و عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو در دسته داروهای ضد روان پریشی قرار می‌گیرد. که باعث تعادل و ایجاد تغییر انتقال دهنده های عصبی می‌شود. قرص هالوپریدول به مدت زمان 30 الی 60 دقیقه کار می‌کند. به شیوه وریدی، تزریق یا دهان قابل مصرف می‌باشد.

هالوپریدول برای درمان بیماری هایی مانند اسکیزوفرنی، اختلالات عصبی، اختلال تیک، مشکلات شدید رفتاری، مانیا، اختلالات حاد و افکار خودکشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با انسداد گیرنده های دوپامین اثر گذاری می‌کند. مانند مابقی داروهای موجود، این دارو نیز عوارض و موارد منع مصرف دارد. که در این مقاله راجع به تمامی جوانب و ویژگی های هالوپریدول توضیح داده ایم.

منبع: هالوپریدول | عوارض و موارد مصرف قرص هالوپریدول

هالوپریدول چیست؟

هالوپریدول داروی بیماران روانی و عصبی است. این دارو برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلالات اسکیزو افکتیو استفاده می‌‌شود. اثر این دارو در افزایش تمرکز و کنترل اعصاب نقش دارد. با تاثیراتی که این دارو می‌گذارد. به فرد توانایی بازگشت به زندگی روزمره را می‌دهد.

داروی هالوپریدول برای افرادی که افکار خودکشی دارند نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو باعث کاهش توهم، تصورات منفی و افکار مزاحم می‌شود. حتی برای افرادی که به بیماری بیش فعالی مبتلا هستند، جهت کنترل مشکلات رفتاری از این دارو استفاده می‌کنند.

نحوه مصرف هالوپریدول به چه صورتی است؟

داروی هالوپریدول باید حتما با تجویز پزشک مورد استفاده قرار بگیرد. این دارو همراه با غذا یا بدون غذا بنا به تجویز پزشک مورد استفاده قرار می‌گیرد. هالوپریدول به شکل آمپول، قرص و مایع موجود است. برای مصرف هالوپریدول مایع حتما از قطره چکان استفاده کنید.

مقدار مصرف روزانه هالوپریدول بستگی به شرایط شما و تجویز پزشک دارد. زمان استفاده از این دارو به صورت خودسر مصرف را قطع یا کم نکنید. اگر قطع ناگهانی بدون نظارت پزشگ انجام شود، آسیب های زیادی به فرد وارد می‌شود. زمانی که اوضاع روحی شما با کاهش این دارو بدتر شد، حتما با پزشک در میان بگذارید.

به طور کلی مصرف هالوپریدول به شرح زیر است. توجه داشته باشید که مصرف باید با تکرار 30 الی 45 دقیقه باشد. 

1 تا 2 میلی گرم میانسالان

پ 5 میلی گرم بزرگسالان

موارد مصرف هالوپریدول

از داروی هالوپریدول در بیماری های خاص استفاده می‌شود. این بیماری ها شامل مواردی است که در ادامه اشاره کرده ایم. حالت تهوع و استفراغ

 اسکیزوفرنی

تیک در سندرم تورت و کره

 شیدایی

 هذیان

تحریک

 سردرگمی مربوط به اسکلروز مغزی

 بیش فعالی

پرخاشگری

 اختلالات رفتاری

اختلال شخصیت مرزی

 درمان مقاوم سکسکه

  روان پریشی حاد مانند: روان پریشی ناشی از دارو، آمفتامین، کتامین، تب و … است.

 توهم

 ترک الکل و مواد افیونی

موارد منع مصرف هالوپریدول

هالوپریدول مانند تمامی داروهای دیگر موارد منع مصرف دارد. از موارد منع مصرف این دارو در این بخش مقاله توضیح داده ایم.

 مشکل کلیوی و صفراوی

 سابقه کمابیماری پارکینسون یا اختلالات حرکتی

 سابقه حساسیت به هالوپریدول با سایر بوتیروفنونها

 اختلالات تشنجی

مسمومیت با الکل یا ترکیبات سرکوب کننده دستگاه عصبی

 مسمومیت با فن سیکلیدین

 افسردگی روحی شدید

مسمومیت با آنتی کولینرژیک ها

 بیماری قلبی

مکانیسم اثر هالوپریدول چگونه است؟

داروی هالوپریدول، اثر خود را با انسداد گیرنده های دوپامین می‌گذارد. حتی برخی گیرنده ها مانند آلفا-آدرنرژیک و موسکارینی به واسطه این دارو مسدود می‌شوند. اثر این دارو در وهله اول به دلیل انسداد گیرنده های D2 دوپامین است. این دارو دارای اثرات قوی اکستراپیرامیدال است. و اثر آنتی کولینرژیک،کاهش فشارخون و آرام بخش کمی دارد.

عوارض جانبی

هالوپریدول نیز مانند تمامی داروها عوارض جانبی دارد. در این بخش مقاله به عوارض داروی هالوپریدول اشاره کرده ایم.

 پرش بی اختیار و حرکات پلک، دست و پا خواب آلودگی

کابوس شبانه

 بی ثباتی خلقی

 آرامش بیش از حد

دیسکینزی

 سرخوشی

 بی خوابی

تحریک

 یبوست

 خشکی دهان

احتقان بینی

 احتباس ادرار

 تاری دید

خستگی

 ضعف

 افزایش وزن

فشار خون پایین

 افزایش تعداد تنفس

 کم خونی

سر درد

 عوارض خارج هرمی

 ناراحتی های بینایی

ورم بدن و صورت

 سندرم نورولپتیک بدخیم

آریتمی ها

 حالت گیجی

تداخلات دارویی هالوپریدول

داروی هالوپریدول تداخلاتی دارد که باید به آن با دقت بیشتری توجه شود. در این بخش مقاله راجع به تداخلات دارویی هالوپریدول توضیح داده ایم.

 داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

 داروهایی که توسط آنزیم CYP3A4 متابولیزه می‌شوند

الکل

 آرام بخش

 مواد مخدر

متیل دوپا

 لیتیم

 اوودوپا

گوانتیدین

 اپی نفرین

 آمفتامین

متیل فنیدیت

 آمیودارون

توجهات دارویی

 داروی هالوپریدول خواب آور است. پس از مصرف دارو از رانندگی و فعالیت های نیازمند دقت خودداری کنید.

 احتمال بروز تشنج با این دارو وجود دارد.

 مراقب مصرف بیش از حد دارو باشید.

بدون تجویز پزشک مصرف نشود.

 بیمار را از نظر بروز عوارض و واکنش های اکستراپیرامیدال آگاه کنید.

 از قطع داور به صورت ناگهانی خودداری کنید.

عوارض شدید بیماری را جدی بگیرید.

 اگر نسبت به دارو حساسیت دارید، حتما با پزشک مشورت کنید.

 مصرف دارو شاید شما را دچار گرمازدگی کند. بنابراین از ورزش در محیط گرم پرهیز کنید.

 مصرف دارو برای خانم های باردار و شیرده توصیه نمی‌شود.

 داروی هالوپریدول را به دور از رطوبت و در دمای 15 تا 30 درجه نگهداری کنید.

دارو را به دور از دسترس کودکان و حیوانات بگذارید.

 دارو را هرگز در حمام نگهداری نکنید.

کلام آخر

همانطور که در این مقاله مطالعه کرده اید. داروی هالوپریدول برای درمان بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی، بیش فعالی، اختلال تیک، اختلالات عصبی، مشکلات رفتاری و … تجویز می‌شود. توجه داشته باشید که این دارو باید توسط متخصص تجویز شود. و با توجه به تشخیص آن دوز مصرفی مشخص شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه داروی هالوپریدول از روانشناس و مشاورین کمک بگیرید.

مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری در زمینه رواندرمانی و داروهای روانی به مراجعان مشاوره می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه هالوپریدول می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.

منبع: هالوپریدول | عوارض و موارد مصرف قرص هالوپریدول

رضایت زناشویی برای پایداری زندگی هر زوجی ضروری است. این رضایت در برهه های مختلف یک ازدواج به چالش کشیده می‌شود. در این زمان ها اگر زوج ها مهارت کافی در حل مسائلشان را داشته باشند با کمترین تنش از آن عبور خواهند کرد. اما حل این مسائل برای هرکسی آسان نیست. شما باید شناخت زیادی نسبت به خود و همسرتان داشته باشید تا بتوانید به یک رضایت زناشویی قابل قبول برسید. اگر مدت هاست که در این خصوص با همسرتان دچار اختلاف شده اید حتما در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

منبع: رضایت زناشویی

تعریف رضایت زناشویی

رضایت زناشویی به معنای انطباق سطح توقعات و امیال با تجارب واقعی در زندگی است. این یک متغیر نسبی است و بستگی به سطح انتظارت طرفین دارد. خانواده ها می‌توانند با توجه به تجارب اولیه زندگی در شکل گیری باورهای مربوط به زندگی زناشویی ایده‌آل نقش به سزایی ایفا کنند. بنابراین ارائه یک تعریف کلی از رضایت زناشویی غیر ممکن است. در ادامه به پارامترها و عوامل مختلفی که بر این موضوع تاثیر دارند، اشاره کرده‌ایم.

اهمیت رضایت زناشویی در ازدواج

با توجه به افزایش اهمیت رفاه و شادکامی جامعه، هنوز شاهد ناسازگاری و نارضایتی بین زوجین هستیم. البته چنین مسائلی در زندگی هر کسی ممکن است پیش بیاید که کاملا قابل جبران است. شما با یادگیری مهارت های مختلف راحت تر از پس نارضایتی های جنسی و زناشویی برخواهید آمد. دریافت خدمات مشاوره از سکستراپیست ها از جمله راهکارهای موثر است.

اما فقدان یا کمبود این مهم در ازدواج می‌تواند روی سلامت روان فردی و ارتباطات اجتماعی زن و مرد تاثیر منفی بگذارد. اگرچه هر فرد میتواند با بهبود عملکرد خویش روابط بهتری با اطرافیان داشته باشد. اما برای این کار شما به یک مامن برای دریافت انرژی و آرامش نیاز دارید. احساس رضایت از ازدواج انرژی و روحیه لازم برای عملکرد مناسب در زمینه های مختلف را به شما می‌دهد.

چه عواملی در رضایت زناشویی نقش دارند؟

طبق تحقیقات رضایت زناشویی میتواند ابعاد مختلفی از جامعه را در بر گیرد که در ادامه هر کدام را به اختصار شرح داده‌ایم. اما به طور کلی عوامل زیادی مثل رابطه جنسی، ویژگی‌های شخصیتی، سطح اقتصادی و فرهنگی طرفین، سطح سواد، تعداد فرزندان و… در میزان رضایت زناشویی دخیل هستند.

تاثیر سن بر رضایت زناشویی

سن و یا اختلاف سنی اقا و خانم عامل مهمی در همسرگزینی است. ولی طبق تحقیقات ازدواج ناآگاهانه در سنین پایین و یا ازدواج های اجباری بیشترین تاثیر منفی روی میزان رضایت زناشویی داشته‌اند. همچنین مشخص شد که اختلاف سنی زن و مرد تاثیر معنی داری روی کیفیت این رابطه ندارد. بلکه رسیدن به بلوغ عاطفی و عملکرد فکری می‌تواند در سنین پایین تر هم اتفاق بیوفتد و افراد را اماده ازدواج سازد.

به طور کلی می‌توان گفت رضایت زناشویی زنانی که کوچکتر از همسر خود هستند بیشتر از زنانی است که سن بیشتری نسبت به همسر خود دارند.

مدت زمان رابطه نیز در این عامل تاثیرگذار است. به طوری که هرچه زوجین مدت بیشتری از ازدواج شان بگذرد؛ رضایت زناشویی افزایش می‌یابد. به دلیل اینکه دو طرف شناخت بیشتری نسبت به یکدیگر پیدا کرده و یادمی‌گیرند که خود را با شرایط وقف می‌دهند.

برعکس این قضیه نیز صادق است؛ سال های اول ازدواج معمولا دوران شیرین‌تری است چرا که آن‌ها هنوز با مشکلات جدی روبرو نشده اند.

تاثیر مشکلات روانی بر روی رضایت زناشویی

میزان دلبستگی و استقلال فکری که از عوامل شخصیتی هستند نقش مهمی در شکل گیری روابط عاطفی دارند. اما گاهی شاهد شکل گیری اختلالات جدی ‌تری در این زمینه هستیم که تاثیر انها نه تنها بر روی رضایت زناشویی بلکه روی ابعاد دیگر نیز قابل مشاهده است. طبق یافته ها سلامت روان پیش بین خوبی در مورد رضایت زناشویی است.

تاثیر عوامل روانشناختی گاهی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم رخ می‌دهد. اغلب تعارضات ذهنی به خودی خود می‌توانند رابطه را تحت تاثیر قرار دهند یا حتی عوارض جانبی داروهایی که افراد مصرف می‌کنند میتواند سلامت روان آن‌ها را دچار اختلال کند.

فردی را در نظر بگیرید که به دلیل مصرف داروهای هورمونی دچار بی میلی جنسی شده و مدت هاست که رابطه ای با همسر خود ندارد. همین امر رضایت آن‌ها را از زندگی زناشویی دچار مشکل می‌کند.

اختلالاتی مانند طیف های افسردگی، اضطراب، دوقطبی، مشکلات شخصیتی و… روی جهان بینی، افکار، باورها و شناخت شان نسبت به خود و دیگران تاثیر می‌گذارد. تمامی این عوامل می‌تواند رضایت زناشویی را به خطر بیاندازد.

افسردگی

افراد دچار افسردگی معمولا لذت چندانی از زندگی نمی‌برند. خواب با کیفیتی ندارند و گاهی دچار بی میلی جنسی می‌شوند. تمامی نشانه های بیماری زندگی مشترک آن‌ها را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

افسردگی با رواندرمانی و دارو درمانی کاملا قابل درمان است، پس با حل این مشکل می‌توانید کیفیت رابطه خود را بهبود بخشید.

اضطراب

اضطراب تاثیرات جبران ناپذیری روی سلامت جسمانی و روانی افراد دارد. همچنین دیگران را هم دچار اضطرب می‌کند و به مرور دچار انزوای اجتماعی می‌شوند.

اضطراب در رابطه با همسر باعث دلسردی و نگرانی دائمی می‌شود و آن‌ها را از یکدیگر دور می‌سازد. همچنین در مواردی موجب پنهان کاری و حتی اختلال در گفتگوی موثر می‌شود.

دوقطبی

بیماران دو قطبی به صورت دوره ای نشانه‌های افسردگی و مانیا را تجربه می‌کنند. همانور که در بالا به افسردگی و تاثیرات آن اشاره شد مانیا نیز می تواند در برهه هایی از زندگی مشترک باعث بی پروایی در رابطه جنسی، کم خوابی، سرخوشی بیش از حد و انجام کارهایی پرخطر گردد. چنین رفتارهای نامتعارفی ارتباط با همسر را دچار چالش می‌کند.

اختلالات شخصیت

افرادی با مشکلات شخصیتی مانند اختلال مرزی یا خودشیفته به رضایت جنسی یا زناشویی تظاهر می‌کنند. آن‌ها معمولا عملکرد خوبی در این زمینه ندارند یا اصلا وارد زندگی مشترک نمی شوند. زندگی با دیگر بیماران دچار اختلالات شخصیت نیز کار آسانی نیست. برای کسب اطلاع می توانید در این زمینه به مقاله اختلالات شخصیت مراجعه نمایید.

نقش فرزندان در رضایت زناشویی

مسئله فرزند و فرزند اوری همیشه مورد توجه روانشناسان و محققین در این حوزه بوده است. اما ایا واقعا حضور فرزندان در رضایت زناشویی موثر است؟

با حضور فرزندان فصل جدیدی در زندگی والدین اغاز می‌شود و انها را با چالش های جدیدی روبرو می‌کند.

طبق تحقیقات زنان متاهلی که فرزندان خردسال دارند نسبت به زنان متاهلی که فرزندی ندارد رضایت بیشتری از زندگی زناشویی خود گزارش می‌کنند.

معمولا به دلیل حساسیت سن بلوغ و تعارضاتی که فرزند نوجوان با خانواه دارد ممکن است در این دوره والدین به دلیل تفاوت در شیوه فرزند پروری دچار اختلافاتی شده و بحران هایی را تجربه کنند. اما اگر مشکلات سال ها خاک نخورده باشند با یک همفکری و مشاوره مساله حل خواهد شد.

همچنین باید بگوییم درمورد فرزند اوری هنوز هیچ یافته ای مبنی بر تولد فرزند جدید و افزایش رضایت زناشویی در دست نیست. اما بهتر است زوجین در ابتدا بر مشکلات ابتدایی زندگی مشترک شان غلبه کنند و در مرحله بعد برای داشتن فرزند اقدام کنند. به زبانی دیگر فرزندآوری مشکلات زناشویی شما را حل نمی کند.

تاثیر رابطه جنسی بر رضایت زناشویی

یکی ازمهمترین عوامل موثر بر رضایت زناشویی رابطه جنسی است. کیفیت آن نیز رابطه مثبت و معناداری با رضایت زناشویی دارد.

آمیزش جنسی نیاز به وقت کافی و صبوری دارد تا دو طرف بتوانند با نیازها و علایق یکدیگر اشنا شوند.

با افزایش سن معمولا تصور می‌شود که زوجین دیگر تمایلی به برقراری رابطه ندارند. اما این یک باور اشتباه است و خود می‌تواند یکی از دلایل عمده طلاق، خیانت و حتی نارضایتی از زندگی زناشویی باشد.

به یاد داشته باشید که یک رابطه جنسی خوب مستلزم یک رابطه عاطفی خوب با همسر است. برآورده شدن این مهم، نیاز به توجه و حتی گاهی سواد جنسی دارد.

کلام آخر

در اخر برای بالا بردن رضایت زناشویی می‌توانید از یک متخصص کمک گرفته و روی مهارت هایی مانند گفتگوی موثر، هوش هیجانی، سواد جنسی، جرات مندی و… تمرکز کنید.

از ابراز علاقه به همسر و فرزندان خود نترسید و خجالت نکشید. فراموش نکنید که در مورد ترس‌ها و نگرانی هایتان با همسرتان صحبت کنید و مسئولیت کارها و حرف های خود را به عهده بگیرید. در صورتی که لزوم از روانشناس خانواده مشورت و راهنمایی دریافت کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه زناشویی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره جنسی تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.

منبع: رضایت زناشویی

اضطراب اجتماعی در دسته اختلالات اضطرابی قرار می‌گیرد. این نوع اضطراب بخشی از زندگی روزمره فرد که مختص ارتباطات و موقعیت های اجتماعی است را تحت تاثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به این نوع اختلال اضطرابی ترس و هراس غیر منطقی دارند. و توانایی غلبه بر این نوع ترس را هم ندارند.

این افراد چند هفته قبل از قرار گرفتن در موقعیت اجتماعی اضطراب و استرس زیادی را تحمل می‌کنند. هم چنین در طول این مدت به افسردگی و عزت نفس پایین دچار می‌شوند. درمان این اختلال نیز به دست روانشناسان و مشاورین متخصص توسط روان درمانی های مختلف صورت می‌گیرد. در این مقاله تمامی جوانب اختلال اضطراب اجتماعی را توضیح داده ایم.

منبع: اضطراب اجتماعی | 5 روش درمانی اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی در دسته اختلالات اضطرابی قرار دارد. این اختلال بسیار ناتوان کننده است. و فرد را در بسیاری از فعالیت های اجتماعی باز می‌دارد. حتی در برخی از موارد شدید باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شود. افرادی که به نوع شدید این اختلال دچار هستند، حتی مدت های طولانی از خانه خارج نمی‌شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات اضطرابی کلیک کنید.

در این اختلال اضطرابی گاهی فرد به برخی از موقعیت ها واکنش نشان می‌دهد. این موقعیت ها شامل سخنرانی ها، جمع های بزرگ و … است. اضطراب اجتماعی فراگیر نیز به منزله هراس، نگرانی شدید، مزمن و پایدار فرد در مورد قضاوت دیگران در رابطه با ظاهر و رفتار اوست.

اختلال اضطراب اجتماعی نشانه های جسمانی، روحی و هیجانی دارد که شامل سرخ شدن، لرزش، تعریق، تپش قلب و … می‌شود. برای درمان هرگز به سوی خود درمانی نروید. این نوع اختلال اضطرابی نیازمند درمان توسط روانشناس است. برای دریافت مشاوره فردی کلیک کنید.

نشانه های اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی با نشانه هایی که فرد از خود نشان می‌دهد، قابل تشخیص است. این اختلال باعث کاهش کیفیت زندگی فرد می‌شود. در این بخش مقاله به نشانه های این اختلال اضطرابی اشاره کرده ایم.

 فرد از قضاوت در جمع هراس دارد

 از ملاقات با افراد غریبه هراس دارد

هنگام غذا خوردن نگران نگاه دیگران است

 هنگام قرار گیری در موقعیت های اجتماعی بسیار اضطراب می‌گیرد

 معمولا بیش از 6 ماه این ترس دائمی همراه آنهاست

عملکرد اجتماعی، تحصیلی و شغلی این افراد مختل می‌شود

 ترس این افراد غیر منطقی است

 از شرمندگی می‌ترسد

سخنرانی نمی‌کند

 حالت تهوع

 سرخ شدن

لرزش

 افزایش ضربان قلب

خالی شدن ذهن

 صحبت آرام

عدم برقراری ارتباط چشمی

علل اضطراب اجتماعی

علل اضطراب اجتماعی به طور قطعی مشخص نیست. اما با بررسی های انجام شده، به قسمت آمیگدال مغز اشاره دارد. آمیگدال مسئول بخش مرکزی مغز است که واکنشات مربوط به ترس را مدیریت می‌کند. این اضطراب به طور کلی ارثی است. در ادامه به عوامل احتمالی این اختلال اضطرابی اشاره کرده ایم.

 ژنتیک

یکی از علل بروز اضطراب اجتماعی، ژنتیک است. اما تا به امروز مشخص نشده است که چه مقدار از این اختلال ژنتیکی می‌باشد.

 محیط | اضطراب‌اجتماعی

محیط از دیگر عوامل بروز اختلال اضطراب اجتماعی است. شاید این اختلال یک رفتار آموخته شده است. مثلا فرد پس از یک تجربه ناخوشایند اجتماعی این رفتار را آموزش دیده باشد. حتی کودک با تربیت والدین عصبی یا کنترل گر به این اختلال مبتلا می‌شود.

 ساختار مغز

همانطور که گفته شد، یکی از علل اضطراب اجتماعی مربوط به آمیکدال است. آمیگدال قسمتی در مغز است که مسئول کنترل ترس انسان است.

 تجربیات منفی | اضطراب‌اجتماعی

افرادی که در دوران کودکی مورد تمسخر اطرافیان قرار گرفتند، در بزرگسالی بیشتر از بقیه در معرض اختلال اضطراب اجتماعی هستند. این افراد در دوران کودکی مورد توهین و تحقیر قرار گرفته اند.

ظاهر عجیب

یکی دیگر از علل اضطراب اجتماعی، ظاهر عجیب است. زمانی که فرد مبتلا به لکنت زبان، لرزش بدن یا ظاهر بد باشد، در برخی موارد توان مقابله با موقعیت های اجتماعی را ندارد.

 ویژگی های شخصیتی | اضطراب‌اجتماعی

علل دیگر اضطراب اجتماعی، ویژگی های شخصیتی است. شاید فرد ویژگی شخصیتی آرام، گوشه گیر، خجالتی یا … دارد. که باعث ناتوانی در مواجهه با موقعیت های اجتماعی می‌شود.

درمان اضطراب اجتماعی

درمان اضطراب اجتماعی با شیوه های روان درمانی قابل درمان می‌شود. خوشبحتانه این روش ها نیز بسیار مفید بوده اند. در ادامه روش های درمانی این اضطراب را توضیح داده ایم. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رواندرمانی کلیک کنید.

 درمان شناختی رفتاری

یکی از روش های درمان اضطراب اجتماعی، درمان شناختی رفتاری یا CBT است. هدف اصلی این روش درمانی کاهش اضطراب است. با آگاهی به درمانجو کمک می‌شود تا نسبت به اختلال خود بینش پیدا کنند. این روش درمانی به فرد کمک می‌کند تا باور ها و رفتارهای منفی خود را حذف کند.

 تنفس عمیق | اضطراب اجتماعی

تنفس عمیق روش دیگری در درمان اضطراب اجتماعی است. درمانگر به درمانجو کمک می‌کند تا روش های تنفس عمیق را آموزش ببیند. تا در موقعیت هایی که دچار اضطراب می‌شود. از روش تنفس عمیق استفاده کند.

 مواجهه درمانی

در روش مواجهه درمانی، درمانگر با کنترل محیط و آرامش درمانجو، به صورت مجازی یا روش های دیگر مواجهه درمانی فرد را با موقعیت های اجتماعی روبرو می‌کند. تا به مرور از شدت اضطراب آنها کاسته شود.

 گروه درمانی | اضطراب اجتماعی

گروه درمانی یکی از روش های درمانی در کنترل اضطراب اجتماعی است. در این روش درمانی افرادی که مبتلا به اختلال هستند با حضور روان درمانگر در یک اتاق از تجربیات خود سخن می‌گویند و باعث رشد یکدیگر می‌شوند. این روش درمانی باعث کاهش اضطراب و استفاده از راه حل های هم گروهان است.  برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه گروه درمانی کلیک کنید.

 دارو درمانی

دارو درمانی حتما باید در کنار روان درمانی باشد. اگر فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی با شدت بالایی به این اختلال مبتلا باشد. برای کنترل اضطراب او، از دارو درمانی کمک می‌گیرند.

کلام آخر

اختلال اضطراب اجتماعی یکی از انواع دسته اضطرابی ها است که معمولا عده زیادی از افراد به آن دچار می‌شوند. اما به جای کمک از روانشناس به خود درمانی روی می‌آورند که معمولا پاسخی نمی‌بینند. روش درمانی باید متناسب با نیازهای هر فرد باشد. روانشناس با کمک بررسی ویژگی های فرد و نوع درمان آن، روش مناسبی را برای درمان استفاده می‌کند. بنابراین برای درمان حتما از روانشناس کمک بگیرید.

مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری به شما مراجعین گرامی خدمات ارائه می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه اضطراب اجتماعی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه تماس حاصل نمایید.

منبع: اضطراب اجتماعی | 5 روش درمانی اضطراب اجتماعی